Przeczytajmy Don Kichota
25 kwietnia Ambasada Hiszpanii w Polsce i Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich Uniwersytetu Warszawskiego organizują II Czytanie Publiczne „Don Kichota” Miguela de Cervantesa Saavedry. Wcześniej będzie można wysłuchać wykładu prof. dr hab. Kazimierz Sabika o życiu i twórczości Cervantesa.
Bez Wierszówki ma już 15 lat
Z okazji rocznicy dyplom dziękczynny wraz ze specjalną jubileuszową odznaką za współpracę autorską przy edycji miesięcznika społeczno-kulturalnego SDP „Bez Wierszówki” otrzymali: Hanna Budzisz, Elżbieta Królikowska-Avis, Zbigniew Rytel i Jacek Wegner (wręczono 16 kwietnia) oraz Jan Bernacki, Aleksander Czajkowski-Ładysz, Bogdan Krawczyk, Anna Mieszczanek, Marek Palczewski i Joanna Paszkiewicz-Jaegers (wręczenie nastąpi w późniejszym czasie). 24 lutego br., podczas Gali Dziennikarzy Warmii i Mazur w Olsztynie podobny dyplom wraz z jubileuszową odznaką otrzymał red. Stefan Truszczyński.
Wielkanocne spotkanie OW SDP
Tradycyjnie już w Wielkim Tygodniu Prezes OW SDP Zbigniew Rytel zaprosił Koleżanki i Kolegów do podzielenia się jajkiem. Ten wyjątkowy czas oczekiwania na Zmartwychwstanie sprzyja refleksji o życiu. We wtorkowy wieczór trudno było również zapomnieć widoku palącej się katedry Notre Dame, z którą wielu z nas ma osobiste wspomnienia.
Kac emocjonalny
Posiedzenie Zarządu Oddziału i spotkanie wielkanocne – 16 kwietnia
Między strachem a odkupieniem – zaproszenie do Teatru TV
Dodano: 2018-12-12 - 128 dni temuŚwięty Mikołaj przyniósł mi w tym roku tomik wierszy Magdaleny Piekorz. Autorka, szerszej publiczności znana jako reżyserka filmowa (kinomani pamiętają „Pręgi”, „Senność”, czy „Zbliżenia”), znakomicie spełnia się również w teatrze i poezji. Jest zatem ulubienicą muz i umiejętnie z ich przychylności korzysta. Chociaż sama mówi skromnie, że pisze w wolnym czasie, to według mnie także na tym polu jest artystką wybitną.
„Ogrody pamięci” są dojrzałe i dziecięco naiwne jednocześnie. Wiersze – jedne z tytułami, inne bez, piękne, wzruszające, a momentami niepokojące. Poruszają wiele strun. Choć to wydaje się trudne, autorka łączy emocjonalność z chłodną analizą.
Jest – co zrozumiałe, jeśli weźmiemy pod uwagę dorobek reżyserski, zarówno w dokumencie, jak i fabule - bardzo uważną obserwatorką życia. Zwraca uwagę na detale, myśli obrazami, które układają się w mozaikę namiętności, pragnień, niespełnień i szczęścia.
W poszczególnych utworach te elementy występują blisko siebie, przeplatają się. Czujemy, że autorka jako dorosła kobieta ma już wiele do powiedzenia o życiu, ale wciąż jest otwarta na nowe, silne emocje.
Literacko wiersze są także różne, ale łączy je staranność w doborze słów i bardzo ciekawe rozszerzanie znaczenia fraz. Kilka z nich naprawdę mnie urzekło. No bo, czy można przejść obojętnie nad zwrotką: „dajcie mi bandaż/dużo bandaża/owinę się nim/jak szalem”, albo czy nie zgodzimy się z bolesnym, ale prawdziwym określeniem: „kształty zaokrąglone cyrklem czasu”. Wreszcie na koniec coś, co każda z nas kiedyś mogłaby powiedzieć komuś ważnemu „upiłeś mnie sobą”.
Przedmiotem refleksji autorki są zarówno miłosne uniesienia, jak i przemijanie, zmieniające się relacje, odejścia – te na chwilę i te na zawsze. To jednak nie jest tomik smutny. Czytelnik znajdzie tu także kilka strof przewrotnych i zabawnych. Wielką siłą poezji Magdaleny Piekorz jest to, że każdy może przeczytać ją inaczej.
Zachęcam do sięgnięcia po słowa, które nadają codziennym zdarzeniom głębszy sens.
Dorota Bogucka
Magdalena Piekorz, „Ogrody pamięci”, Wydawnictwo Coś Pięknego, Poznań 2018, s. 48.
Okładka: Lucas Cranach Starszy „Adam i Ewa” (1526).
