Im dłużej trwają ograniczenia, tym częściej tęsknimy do jeszcze niedawno oczywistych form naszej działalności. W tym na przykład do spotkań Klubu Publicystyki Kulturalnej. Przewodnicząca Klubu, dr Teresa Kaczorowska pisze o założycielu Klubu Wiesławie Stradomskim i o tym, jak jego dzieło jest kontynuowane.

Ojcem obecnego Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP był Wiesław Stradomski (1927-2012) – dziennikarz, reżyser, literat, społecznik, patriota. Należał do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich od 1972 r., od 1980 był członkiem Koła Dziennikarzy Samodzielnych, w 2005 r. założył i prowadził aż do śmierci Klub Publicystyki Kulturalnej SDP. Ukończył Wydział Społeczno-Polityczny Akademii Nauk Politycznych w Warszawie, Studium Dziennikarskie Uniwersytetu Warszawskiego oraz Studium Teorii i Historii Filmy PWSTFiTv w Warszawie. Poza przynależnością do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich był członkiem Stowarzyszenia Autorów ZAiKS.

Wiesław Stradomski debiutował jako osiemnastolatek, w „Radio i Świat” (1945). Pracę zawodową zaczynał w „Czytelniku”, a później – w Zakładzie Produkcji Skryptów oraz w Instytucie Wydawniczym PAX. W 1957 r. publikował recenzje filmowe w „Słowie Powszechnym”, współpracując też z innymi redakcjami, jak: „Kinotechnika”, „Film”, „Kultura i Życie”, „Film oświatowy”, „Ekran”.

Od 1 kwietnia 1959 r. związał się z Telewizją Polską, m.in. jako współorganizator Zakładu Produkcji Filmu Telewizyjnego, późniejszego Poltelu. W latach 1964-1990 prowadził Twórczy Warsztat Filmowy KINESKOP w Warszawie. W 1973 r. został głównym specjalistą do spraw doskonalenia zawodowego dziennikarzy telewizyjnych, ale w 1975 r. został z TVP zwolniony.

W latach 1976-1992 pracował w Zakładzie Historii i Teorii Filmu, Telewizji i Kultury Masowej Instytutu Sztuki PAN. Brał udział w pracach nad 6-tomową „Historią filmu polskiego”. Ma też inne osiągnięcia i nagrody. Jest autorem licznych książek, z których najważniejsze to: „Film a upowszechnianie kultury”, „Film amatorski w Polsce”, „Reportaż telewizyjny”, „O sztuce filmowania”, „Realizacja filmowa” (przekład na język rosyjski i bułgarski); „Historia filmu polskiego (Lata 1930-1939) Tom 2″ (współautorzy: Barbara Armatys i Leszek Armatys), „Od Niewolnicy zmysłów do Czarnych diamentów (Szkice o polskich filmach z lat 1914-1939)” (współautor: Leszek Armatys), „Ostatnia reduta” (wyd. Antyk, 2000), „Boże Pastwisko” (wyd. 2001), „Teoria przemijania” (wyd. Askon, 2005), „Tamte lata” (wyd. Askon, 2004) (współautorstwo), „Wspomnienia niekontrolowane” (wyd. Słowo Obraz Terytoria, 2006) (współautorstwo).

Ma na swoim koncie również liczne dokumentalne realizacje filmowe, m.in.: „Godzina W”, „Magnetyzm słów”, „Aby człowiek zrozumiał człowieka (o Ludwiku Zamenhofie i języku esperanto)”, „Aktorskie pasje”, „Staniolowe pałace”, „Pasje ludzi morza”, „Macedońscy czyli sztuka patrzenia”, „Towarzysze broni”, „Julian Żebrowski czyli rysowanie historii”.

Wiesława Stradomskiego poznałam osobiście, kiedy przewodniczył Klubowi Publicystyki Kulturalnej SDP. Na Jego zaproszenie przybywali na Foksal najwybitniejsi twórcy kultury, ludzie sztuki, filmu, teatru, literatury. Ja też byłam w Domu Dziennikarza jego gościem, i to nawet dwukrotnie. Był człowiekiem niezwykle otwartym, życzliwym, pomysłowym i chętnym do społecznej pracy, i ta ostatnia cecha chyba najbardziej sprawiła, że się zaprzyjaźniliśmy. To on namówił mnie (niezbyt chętną do wstępowania w szeregi jakiejkolwiek organizacji), abym złożyła akces do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. I to on, już na łożu śmierci (zmarł 27 maja 2012 r., przeżywszy 85 lat) namaścił mnie na swego następcę, co przekazali mi jego koledzy po moim powrocie z zagranicy (nie mogłam być na jego pogrzebie). Pamiętam wówczas swoje zaskoczenie, podziw nad jego zapobiegliwością, ale też i dumę, że to właśnie mi zaufał, zawierzył, że to akurat ja mam sprawi, że jego dzieło przy Foksal będzie kontynuowane… Mimo jego namaszczenia poprosiłam członków Klubu Publicystyki Kulturalnej o normalne wybory. Uszanowali oni jednak ostatnią wolę Pana Wiesława, więc po wybraniu mnie 3 października 2012 r., na przewodniczącą, zabrałam się do prowadzenia Klubu. Na moich zastępców wybrano Jerzego Biernackiego i śp. Wojciecha Piotra Kwiatka.

Przede wszystkim kontynuowane są zainicjowane przez Wiesława Stradomskiego Spotkania Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP, organizowane w Klubie „Cudzysłów” w Domu Dziennikarza, przy ul. Foksal 3/5 w Warszawie, w każdą pierwszą środę miesiąca. I tak pierwsze z tych klubowych spotkań pod moich przewodnictwem – 7 listopada 2012 r. – zostało poświęcone właśnie Wiesławowi Stradomskiemu. Wiceprzewodniczący Klubu, Jerzy Biernacki przybliżył wtedy ostatnią, niewydaną jeszcze jego książkę o Juliuszu Braunie. Wszyscy też wspominaliśmy serdecznie naszego byłego śp. przewodniczącego KPK. Z kolei gościem drugiego spotkania – 5 grudnia 2012 r. – była reżyserka Alicja Albrecht, która zaprezentowała swój film „Maria” (z moim udziałem jako narratorki-autorski książki „Córka mazowieckich równin, czyli Maria Skłodowska-Curie z Mazowsza”), a także album o sławnej Noblistce Marii Skłodowskiej-Curie.

Dzieło Wiesława Stradomskiego staram się prowadzić do dziś. Sądzę, że bardzo ważna jest regularność comiesięcznych klubowych spotkań i fakt, że zapraszani są na nie różni ludzie kultury z interesującymi, aktualnymi tematami. Istotna też jest dobra współpraca Klubu z biurem i władzami SDP, które pomagają w organizacji spotkań, użyczają wnętrz w Domu Dziennikarza oraz instrumentów koniecznych do realizacji spotkań (często multimedialnych), ponadto wspierają finansowo spotkania wyjazdowe (od 2013 r. było ich kilka), pomagają w przepływie informacji. Cieszy też fakt, że Klub Publicystyki Kulturalnej SDP ma swoją podstronę na portalu www.sdp.pl, gdzie – w miarę regularnie – zamieszczane są zaproszenia na spotkania KPK SDP, a także relacje z ich przebiegu. Jest to bardzo ważne zarówno dla ogólnej informacji, jak też i całokształtu działalności SDP. Niestety, od kwietnia 2020 r., spotkania klubowe zostały zawieszone z powodu pandemii koronawirusa Covid-19.

Zapraszam jednak serdecznie, jak minie ten przykry i uciążliwy dla wszystkich czas epidemii, na spotkania Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP, zwykle w każdą pierwszą środę miesiąca, o godz. 17.00!

dr Teresa Kaczorowska

Więcej o autorce na www.kaczorowska.com.

Na zdjęciu Przewodnicząca Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP dr Teresa Kaczorowska