Serdecznie zapraszam!
Teresa Kaczorowska
przewodnicząca Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP
Alicja Patey-Grabowska iest warszawianką, jako dziecko przeżyła Powstanie Warszawskie – na Starym Mieście, przy ulicy Podwale 22 (w tej samej kamienicy gdzie mieszkała Maria Konopnicka, a po Powstaniu był obóz Dulag 121. Pochodzi z rodziny nauczycielskiej, matka Stanisława z domu Stec była matematyczką, ojciec Kazimierz Roman Grabowski – pedagogiem, psychologiem i zginął w zbrodni katyńskiej. Został powołany w 1939 r. jako 38-letni podporucznik rezerwy, w sześć lat po ślubie, do 21 pułku piechoty płk. Sosabowskiego. Walczył w obronie Warszawy i Siedlec, trafił do obozu jenieckiego dla oficerów polskich w Kozielsku i zginął 3 kwietnia 1940 r. w Katyniu.
Jest autorką 15 zbiorów poezji – ale w swoim bogatym dorobku ma aż 31 pozycji (w tym 10 książek dla najmłodszych, 2 sztuki sceniczne). Wiele jej utworów znalazło się w antologiach i przetłumaczono na języki obce: angielski, niemiecki, francuski, włoski, grecki, hiszpański, japoński, albański, rosyjski, bułgarski, serbsko-chorwacki. Począwszy od debiutu w 1969 r. ukazywały się o jej utworach na łamach pism literackich liczne recenzje. Krytycy są zgodni, że wobec książek poetyckich Alicji Patey-Grabowskiej nie można przejść obojętnie, że ich autorka to kobieta mądra nie tylko dramatycznym doświadczeniem życiowym, ale i szczególną wrażliwością etyczną. Świadoma siebie, swojej jedności ze światem i z kosmosem, która ma coś naprawdę do powiedzenia. Jej poezja, różnorodna w formie, od bogactwa tropów poetyckich do prostoty w wyrażaniu uczuć i myśli, trafia do serca czytelnika, uruchamia jego wyobraźnię, sięga do podświadomości. – „Mamy do czynienia z autorką o wyjątkowej intuicji lirycznej” – pisał Maciej Karsowski w „Wiadomościach Literackich” (nr 21, 1997).
Paleta tematyczna wierszy Patey-Grabowskiej jest szeroka. Od liryki począwszy, jak np. kultowy już wiersz „Adam Ewa”, tłumaczony na wiele języków (w tym na j. niemiecki przez Karla Dedeciusa); po ostre satyry i ezopowe bajki w tomiku „Zwierzyniec” i wiersze nawiązujące do historii (tematyka katyńska) oraz do aktualnych spraw nurtujących współczesne społeczeństwo.
Poetka jest laureatką wielu nagród, w tym prestiżowej nagrody Srebrnego Wieńca przyznanej w 1989 r. przez Międzynarodową Akademię Literatury Nauki i Sztuki Di Ponzen w Neapolu. Ma też tytuł Damy Poezji i profesora przyznane przez międzynarodową Akademię Literatury i Sztuki „La Crisalide” we Włoszech (1996). Otrzymała też Nagrodę Prix Europa, Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki (1997), Nagrodę im. Witolda Hulewicza (2018), I nagrodę za sztukę teatralną „Ściana” przyznaną przez Pałac Pod Baranami w Krakowie (1989).
Alicja Patey-Grabowska ceni poezję kobiecą. Uważa, że kobiety piszą z większymi emocjami, są bardziej niż mężczyźni wrażliwe na cierpienia człowieka. W poezji kobiet jest też więcej liryzmu, uczuć macierzyńskich i humanitarnych, ale też problemów egzystencjonalnych, jak lęk przed wojną, samotnością, czy starością. Twórczość kobieca jest bardziej interesująca pod względem nie tylko literackim, ale również psychologicznym. Dlatego wydała aż trzy antologie poezji polskich poetek: „Ja i Ty” (wiersze miłosne polskich poetek współczesnych), „W imię miłości” (wiersze polskich poetek od XIX do 1996 r.) oraz „Poetki z Syreniego Grodu” (2021). Należy do SPP.
