Majowe spotkanie Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP
„Jaśnie Pan Gombrowicz z Małoszyc” tak brzmi temat majowego spotkania Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP, które odbędzie się wśrodę, 8 maja 2024 r., o godz. 18.00, w Domu Dziennikarza, przy ulicy Foksal 3/5 w Warszawie. Gościem będzie znana pisarka, autorka kilku bestselerów .Joanna Siedlecka”.
Serdecznie zapraszam!
dr Teresa Kaczorowska,
przewodnicząca Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP
***Joanna Siedlecka – reportażystka, autorka wielu głośnych biogrfii, nazywana „Panią od biografii”. Absolwentka Wydziału Psychologii i Pedagogiki UW i Wydziału Dziennikarstwa. Debiutowala w latach siedemdzisiątych w tygodnika studenckim „itd.”, w którym rozpoczęła dziennikarską drogę, później pracowała w tygodniku „Kultura”, gdzie po negatywnej weryfikacji 13 grudnia 1981 r. poświęciła się pisaniu książek. Wykładała też w Wyższej Szkole Dziennikarskiej im. Melchiora Wańkowicza, wychowując wiele zdolnych dziennikarek.
Jest autorką zbiorów reportaży: Stypa (1981), Poprawiny (1984), Parszywa sytuacja (1984), Jaworowe dzieci (1988), poczytnych biografii: Jaśnie-panicz (1987, o Gombrowiczu), Mahatma Witkac (1992, o Witkacym), Czarny Ptasior (1993, o Jerzym Kosińskim, przełożony na j. angieski i czeski), Wypominki (1996, zbiór wspomnień o zapomnianych polskich pisarzach, jak np. Jerzy Krzysztoń, Malgorzata Hillar, Sytanisław Rembek), Wypominków ciąg dalszy (1999), Pan od poezji (2002, o Zbigniewie Herbercie) oraz odkrywczych, pogłębionych badaniami w IPN, książek o inwigilacji środowiska literackiego przez bezpiekę: Obława. Losy pisrzy represjonowanych (2005), Kryptonim „Liryka”. Bezpieka wobec literatów (2008), Biografie odtajnione (2015).
Joanna Siedlecka okazała się też niezłą felietonistką – obecnie współpracuje z tygodnikiem „Do Rzeczy”, gdzie pisuje stałe, cieszące się dużą popularnością felietony o polskich literatach. Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Stowarzyszenia Wolnego Słowa.
Jest laureatką wielu nagród: Klubu Publicystyki Polityczno-Społecznej SDP (1980), Warszawskiej Premiery Literackiej (za „Jaśnie Panicza” i „Pana od Poezji”), redakcji „Życia Literackiego” (1987), Nagrody im. Ksawerego Pruszyńskiego (1976), Nagrody im. Leszka Proroka (2000). Otrzymała też Nagrodę Specjalną Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2007), Nagrodę Literacką im. Józefa Mackiewicza (2016), Nagrodę Mediów Publicznych w kategorii „Słowo” (2021), wyróżnienie specjalne Giganci Kultury (2023). W 2003 r. była też nominowana do Nagrody Literackiej Nike.
Do lektury jej książek przyznawał się sam Czesław Miłosz, który wyznał:
„Czytam Siedlecką z wielkim zainteresowaniem, bo ona tam, w „Panu od Poezji” opisuje środowisko polonistyki warszawskiej w latach pięćdziesiątych…[…] To jest ważne świadectwo, bo nie mamy za wiele wspomnień o tamtych czasach”.
(Agnieszka Kosińska, Miłosz w Krakowie, Znak, Kraków 2015)
