Romuald Karaś, fot. © Ireneusz St. Bruski

Szanowni Państwo,

Wyjątkowe spotkanie z jednym z najwybitniejszych polskich reportażystów, Romualdem Karasiem.

Serdecznie zapraszamy w czwartek, 18.04 o godz. 18.00, (Sala B, I piętro, Foksal 3/5) .

Właśnie ukazała się czwarta książka z wielkiej sagi dokumentalnej VIRTUTI MILITARI. Majora Sucharskiego droga na Westerplatte. Dzieło przypomina o wielkim bohaterze współczesnej historii Polski i przywołuje jego dobre imię. Obejmuje ono okres od powrotu obrońcy Westerplatte  z Wielkiej Wojny aż do jego śmierci w 1946 roku.

Romuald Karaś, opierając się na własnych wieloletnich, wnikliwych badaniach historycznych, piórem wybitnego reportażysty, znanym ze wszystkich poprzednich książek, na ponad ośmiuset stronach, opisuje postać majora Henryka Sucharskiego – dowódcy Westerplatte.

Ta fascynująca i nietuzinkowa lektura odkłamuje historyczne mity, przytaczając w ich miejsce udokumentowane fakty/wydarzenia. Wśród nich wiele dotąd nieznanych polskiej historiografii. I, jak zapowiada 90-letni Autor, nie jest to Jego ostatnie słowo …  

Podczas spotkania Romuald Karaś przybliży poszczególne wątki książki, odpowie na Państwa pytania oraz zadedykuje swoją publikację osobom zainteresowanym.

Przypomnijmy, że Romuald Karaś przez wiele lat był zaliczany do grona najwybitniejszych polskich reportażystów razem z Hanną Krall, Krzysztofem Kąkolewskim czy Ryszardem Kapuścińskim. Poza twórczością literacką, zasłynął podarowaniem Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku oryginalnej fajki należącej do Józefa Stalina. Skąd ją miał? Takie pytanie też będzie można Autorowi zadać podczas spotkania..

Do zobaczenia!

Oddział Warszawski SDP

Romuald Karaś (ur. 8 lutego 1935 w Tomaszowie) – polski dziennikarz, reportażysta, publicysta, dramaturg, autor słuchowisk radiowych oraz scenariuszy filmowych i audycji telewizyjnych. Krzysztof Kieślowski, według zarekwirowanej przez cenzurę książki Romualda Karasia „Rachunek sumienia”, debiutował filmem fabularnym „Blizna”. Z kolei Grzegorz Królikiewicz, na podstawie książki R. Karasia – „Nazywam się Pekosiński” – zrealizował głośny film „Przypadek Pekosińskiego”.

Założyciel i redaktor Oficyny Literatów i Dziennikarzy „Pod Wiatr” (1990), która wydała 120 książek, w tym 60 tytułów o tematyce wileńskiej i kresowej. Laureat Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za zredagowanie i wydanie siedmiotomowej Antologii Wileńskiej.

Jest synem Jana Karasia i Bronisławy Diupero. Ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. A.J. ks. Czartoryskiego w Puławach, później studiował prawo na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W wieku szesnastu lat zadebiutował na łamach lokalnej prasy lubelskiej pisząc reportaże z Kurowa, gdzie mieszkał oraz z Puław. W 1956 r. w Życiu Lubelskim ukazał się jego pierwszy tekst. W latach 1958–1963 i od 1967 r. pracował w „Kulturze i życiu” zamieszczając tam reportaże. Od 1963 do 1967 r. dziennikarz Kuriera Lubelskiego. Od 1970 r. mieszka w Warszawie. Był dziennikarzem w tygodnikach: Zarzewie (1970–1972), Walka Młodych (1972–1976), Tygodnik Kulturalny (1976–1977), Literatura (1977–1981; cykl pt.: Chleb nasz powszedni), Przegląd Tygodniowy (1982–1983; m.in. cykl pt.: Widziane z Brackiej). Następnie w dziale reportażu Telewizji Polskiej, autor scenariuszy filmowych i programów telewizyjnych. Od 1973 r. członek Związku Literatów Polskich, od 1986 r. wiceprezes, a w latach 1989-1992 prezes Oddziału Warszawskiego oraz członek Zarządu Głównego ZLP. Współpracował z Polskim Radiem (m.in. autor słuchowisk pt.: Król szos, Gra). Członek Oddziału Warszawskiego SDP. Jeden z założycieli Stowarzyszenia im. Witolda Hulewicza. W latach 2014-2021 jego prezes.